Üzülme der Mevlana, bir yanda korku, bir yanda ümit varken, iki kanatlı olmuşsun demekdir, tek kanatla uçulmazki zaten. Yukarı satırdaki sözün, insan yaşamında  çok önemli olduğuna inanıyorum. Bu  söz  özellikle benim ülkemdeki inişleri, çıkışları, ümitleri ümitsizlikleri çok iyi anlatıyor. Benim ülkem zaten günde 4 mevsimi yaşamasıyla coğrafi olarakta hem ümidi, hemde korkuyu insana yaşatıyor.
Dışarıya topluma, insanlara, kuruluşlara, yönetenlere, yönetilenlere bakıyorsun yarın için korkmamak mümkün değil, işsizlik, gelir dağılımındaki adaletsizlik, bireyselcilik, paylaşmamak, ülke topraklarının bölünme tehlikesi, ülkemiz ve insanlık için kaliteli insanların köşede bucakta sırf bireysel menfaat uğruna görmemezlikten gelinmesi, aslında birlik bereberliği çok sevmediğimiz halde gayrimeşru ortak menfaatlerde cemaat, grup olmamız, birilerinin büyük yüce dinimizi sırf menfaatlerimiz adına  kullanarak bir yerlere  ulaşmaları, üniversitelerimizde gerek okuyan, gerekse eğitim veren öğrenci ve öğretim üyelerimizin hiç bir bilimsel  çalışmalarda bize ait bir buluşun, icatın uğraşısı içinde olmadıkları, sadece amacın çok para kazanıp sınıf atlamak olduğunu gördükçe yarın için korkmamak mümkün değil. Ama bunun yanında  atalarımızın Çanakale’de, ulusal kurtuluş şavaşında, Cumhuriyetin kuruluşunda  yapılan  fedakarlıklar, üstün çalışmalar azda olsa  günümüzde duyarlı bazı gençlerimizin çırpınışları bana ümit veriyor. Demekki Mevlana’nın dediği gibi yaşamak çift kanatlı olmak demektir. Bu kanatları korkudan değilde sevgiden, paylaşmadan, birlikten yana, yani ümitten yana kullanırsak  güçlenmiş çift kanatın uçuşu çok yükseklerden olur.
 

Sponsor Bağlantılar