Hamza Furkan OĞUZHAN

İstanbul,12.02.2012

Umut: Selamlar İsyan!

İsyan: Hey! Napıyon sen burda. Benim işim varken bir bedende senin ne işin olur?

Sponsor Bağlantılar

Umut: Sen ne yapıyorsan, ben de onu. Vazifemi yapıyorum. Ben yaklaştığıma göre sen hükmedemiyorsun artık bu bedene. Ama bu kadar yakın olmamızı ben de anlamadım.

İsyan: Hah! Şaşarım senin haline. Ben hükmedemiyormuşum. Ben hep hükmederim. Ben bu bedeni rahatlatırım, her şeye sayıp sövünce rahat bulur bu beden. En güzeli ve huzur vericisi benim. Öfkeyi ortaya çıkaran, ihtirasları meydana dolduran, varlığı inkara götüren benim.

Umut: Sen öyle san. Benim varlığımın delili senin yokluğuna işarettir. Ben yaşamın sevinciyim. İnsanların uğrunda ölecekleri davalarda ışık olurum. Varlığım onlara güç verir. Senden uzak kalmalarına sebeptir. Herkes bilir, sen çirkinsindir. Huzur verir gibi gözükür can yakarsın. Sen ancak kendini aldatırsın. İnsanlar aldanabilirler ama umutlarını asla kaybetmezler. Gerçekten umutlarını kaybettikleri gün yaşamlarının anlamsızlaştığı gündür.

İsyan: Niye ki, ya umuda isyan varsa. Hak olana ulaşamadığı için isyan ediyorsa insan, yine mi kötüyüm?

Umut: Bak ha, bunu hiç düşünmedim. Ama isyan bana varlığa isyanı hatırlattığı için seni hep kötü tasavvur ettim. Yanlış mı ettim, ne dersin. Yoksa hak olana ulaşmada yapılan haykırışa isyan denmez mi acaba?

İsyan: Bilmem ki. Eğer öyleyse ben karanlığa mahkum olmuşum demektir. Kim karanlığa mahkum olmayı ister ki.

Umut: Bence umuda isyan olsa da bu varlığa isyan gibi olmamalı. Niyaz olmalı, yalvarmalı, yakarmalı ama haddi aşmamalı.

İsyan: Nasıl yani!

Umut: İnsan neticede. Gün gelir umut eder, gün gelir isyan eder. Gün geçer nisyan bulur, gün gelir hüsran olur. Bugün çekilen elem bir gün gelir huzur verir, çekmeseydim bu elemi bilemezdim diyerek. Acı, sevince böyle inkılab eder. Karanlığın arkasından aydınlık görünür sözü karanlıktan az ziyanla kurtulmaya gayret edilmesini gerektirir. Yani karanlığa düşünce sabretmektir.

İsyan: Diyorsun ki: benim(İsyan) gelişim senin(Umut) habercindir. Ama insan hiçbir zaman benim yakınlığımı benimsememeli. Ve benim gideceğim günü hayal etmeli. Zor anlarında hep umudun(senin) geleceğini düşünmeli.

Umut: Evet, aynen böyle diyorum.

İsyan: O zaman ben de iyi olabilirim. Ben de kendimden kurtulabilirim. Ben de senin geleceğin günü düşünmeliyim. Sen bir gün bana da geleceksin.

Umut: Bilmem ki, neden olmasın.

İsyan: O zaman ben aslında iyiyim. Kötüyü gösteren benim. Ben kötüyü göstermezsem iyi nasıl bilinsin. Ben sanki vazifeli bir meleğim. Aslında ben ben değilim. Sadece perdeyim. Perdenin arkasındakine işaret etmekteyim. Görebilene.

Umut: Evet, sen böyle düşünürsen umuda isyan olur adı. Ama unutma ki haddi aşmamalı. İsyan bile umut ederse insanlara ne demeli.

İsyan: İsyan etmeyin. Bir gün umut gelecek demeli. Bunu düşündürürsek insanlara bu umudun geldiğinin göstergesi olur. Çünkü insan umudun geleceğine umut etmeye başlamıştır. Yani insan hayatı yaşamaya başlamıştır. Hoş geldin aramıza!!!

Umut: Hoş geldin varlığa, asla umudunu kaybetmemeye, hoş geldin.

İletişim: hamzafurkan88@hotmail.com