Ruhumun bedenime işkence zamanı
Ne geldiyse başıma yeniden sevmekle başladı…
Unutmak istedim kendimi ve deli kalbimi
Hani yeminliydim ki sevmeye ve sevgiye
Ve sevginin son damlasında yine !!!
Aşkın kapısına geri döndüm
Sadece hep ben mi… Acı çekmeye “mahkumum”
Yine vuruldum SEVGİ’nin kapısında
Bir annenin evladını kaybetmiş gibi…
Yüreğim kanıyor üşüyor ruhumun UMUTsuzluğu
Umutsuzluk teselli neye yarar..!!!
KALBİN ACI CEKTİĞİNDE VE HER NEFESTE ÖLDÜĞÜNDE…
Bu Benim son ŞİİRİM VE VEDA ŞİİRİM
Ve gercekten nefes alamıyorum***
Bazen anlanmak için anlatmak gerek artik anlamak istemediğin için anlayanin anlamasini isterim eminki anlayan kesin anlatani yaşadiği için bildiklerimi okuyacaktir…
.facebok.com/gizemliyazar bu benim sayfam begenirsen minetar olurum genelde sayfayi begenmem içim bu link yolamadim kendime has şirlerim ve köşe yazilarim eğer beni hisetmek istiyorsun bir nebzede kim bu deyince tanimak istiyorsan yazilarimi oku beni anlarmisin Bilmem …… ne tuhaf bunu sende sanki bende uyandiran bişiler hisetim Eğer kendini bulduysan eğer oku eminimki benle aydinlanacaksin…
evet aslında bende yazarken burda ondan korkuyorum ama sıteye guvenıyorum tabı kımın neyı caldığını bılebılırsek gercı pekde arastrmadım nasıl oluyor dıe ama sen yınede arada paylaş bızımle bışeler…
İyi güzel ama nedense yayınlamak istemiyorum, çünkü alinti oluyor anlamsiz kaliyor, begentini sevindim….
şirlerin sona ulaşmasın kalemın hep yazsın bızde okuyalım 🙂