Bu dünyaya feleğin çemberinden bakan ben,
O kadar küçüldüm ki, ne boy kaldı ne de en,
Gel de düşkünlüğümü şu kalbime anlat sen,
Gel de seni alt eden bu yabani gücü yen!
Beni esir eylemiş benle yaşayan âlem,
Bazı şeyler yazılmaz, elde tutulmaz kalem,
Kahrolası bu fasıl başlı başına elem,
Kendime aşığım ben, başka kimseyi sevmem.
…
Şimdi anladınız mı ben niçin bu haldeyim?
Şimdi anladınız mı nasıl bir hayaldeyim?
Örtün üstüme kefen ve mezarımı kazın,
Mezarımın taşına; “kendine aşık” yazın!
