Karar verme hayatın her anında, her noktasında işlerliği olan bir gereksinim. İnsan hep bir şeylere karar vermek zorunda. İyi, kötü, yanlış, doğru eksenlerinde…

Kararsız kalmak ise en kötüsü. Hani derler ya “en kötü karar, kararsız kalmaktan daha iyidir” diye. Galiba bu cümleyi dışarıdan söylemek kolay. Fakat karar verilmesi zor bir durumda, işin içinde bulunan kişi için bu sözler bir teselliden öteye gitmeyebilir.
Düşünüyorum artıları, eksileri,
Vicdanım diyor bir türlü,
Aklım diyor başka bir türlü,
Hangisine yol versem bilemiyorum,
Öyle ya da böyle bir karar veremiyorum.

Sponsor Bağlantılar

Tekrar düşünüyorum, ama kaldım yine bikarar,
Bilmem ki beni kimler anlar,
İnanıyorum geçecek bu zor zamanlar,
Eğer istişareden istihareye gidersem,
Hayra inkılap edecek bu dağdağalar.

Bir işi yaparken bu işi ehline sormaya istişare denir. Yani bir işe girişmeden evvel başkalarının fikirlerini almaktır istişare.
İstişare insana bir şey kaybettirmez. Sadece karar vereceği noktada insana daha geniş bir bakış açısı sunar. Dolayısıyla olaylara bizim göremediğimiz ama başkalarının görebildiği açılardan bakabilmemizi sağlar.

Bir kumandan ki savaşlarda hiç yenilgi yüzü görmemiş. Sorarlar bu kumandana: “Bu yenilgi yüzü görmemenin bir sırrı var mı?” Cevap verir kumandan: “Hiçbir savaşa istişare etmeden çıkmadım. Sonuçta hep muzafferiyet oldu.”

Evet, bir işe karar vermeden birilerinin özellikle de bu işte salahiyetli (uzman) kişilerin fikirlerini almaktan daha makul ne olabilir. Ama olmaz, nefis illa da kendi bildiğini yapmak istiyor değil mi! Ne yapacaksın başkalarına sorup da. Ne de olsa en doğrusunu ben bilirim anlayışı bizim yaşamımızda bize her zaman rehber olmuştur. Nasıl bir rehberse enaniyeti okşamaktan başka faydalı bir tarafı olmayan. İnsan nefis hesabına hareket edince hep kendi bildiğine gitmek ister. Karşısındakinin fikrinin olmama ihtimalini görür ama kendi fikrinin olmama ihtimalini görmez. Nefis işte hep bana hep bana…

İstihare“hayırlı olanı istemek” anlamına gelir. İnsan bazen olur ki içinde bulunduğu durumda ne yapacağına karar veremez. Buna kişinin hissiyatının farklı, doğru bildiklerinin farklı olması veya eldeki verilerin yetersizliği gibi durumlar neden olabilir. Bu durumda istihare bir sonuca gitmek adına insana bir çözüm yolu gösterir.

İstihare ise istişare ettikten sonra eğer hala karar verilemiyorsa başvurulması gereken bir yol. İstihare ile Yaradan’dan verilecek olan kararda bir yol gösterilmesi istenir.

Evet istişareden istihareye giden bir kimse kendinden emin adımlarla hayatını idame ettirmeye namzet bir kimsedir. Çünkü istişare ile geniş bir yelpazeden olayların değerlendirilmesinin yapılması sağlanır. İstihare ile de her şeyi en iyi gören, ilmi ezeli olandan alınacak bir işaretle yola devam edilir. Yani bu yolları izleyerek ilerleyen bir kimsenin sonu yaptığı işin neticesi olumsuz bile olsa hayır olur inşallah…