Demiş adam vallahi güzel demiş. Elinden gelenin fazlasını yapcek bir şey yok. Bırak kendini en iyisi, eller yukarı vaziyette teslim ol evrene. O bilir işini…
Arkadaş, ne kadar plan program yapayım diye deli divane elinde ajanda, defter, kalem dört dönsen de, ne kadar konuşmadan önce düşünme süresini uzun tutsan da, ne kadar her adımda bir elinde bakkal terazisi, her bir seçeneği ölçüp tartsan da yaşanacak olan yaşanıyor, kusura bakma. Artık ders mi alırsın yola devam edersin yoksa bu da varmış ne edek deyip geride mi bırakırsın, o sana kalmış.
– İnsan kendi kaderini kendi yaratır, hâkimiyet sendedir, patron sensin, hücrelere emri ver, evrene sipariş ver – falan filan tamamen maneviyata hitap eden metinler, yazılar insanı az buçuk ta olsa ya da kısa zaman içinde de olsa motive ediyor yalan değil. Bir an – tamam uleyn güüüç bende!- diyor insan (içinden tabii) Hani bir çizgi film kahramanı vardı ya o hesap. Lakin bu tabiî ki bakkala sipariş vermeye benzemiyor. Hocam ordan bana 1 kilo sevgi, 2 kilo güven, 1 tane bilmem ne marka araba, 1 şu kadar m2 ev, bir de kariyer iliştiriver poşete abi bol tatillisinden. Abi tatil haftaya mı gelecek dediydin, bana ayırmayı unutma ha…
İnsan sonra bu gazı alıp, ayaklar havada, uça uça caddeleri dolanırken, şööyle bir kendin de dâhil olmak üzere insanların hallerine bakınca… Vaziyet motora kuş giren uçak halini alıyor ve çakılıveriyorsunuz. Kaptan pilot, yardımcı pilot falan nafile kontrolü kaybediyorsunuz. Ve omuzlar düşük, gözler süzgün normal bir insan oluveriyorsunuz. Tabii abi haklısın mutlaka hayatımın efendisi benim canım bilmem mi?
Yaşamaya devam son hızla. Rotamız mı? Hayırlısı kardeş iyi düşünmeye devam
Şimdi şansı yaver giden bazı arkadaşlar bana katılmıyorlar tabii ama ben size demedim zaten arkadaşlar. Alınmayın üstünüze, başarılarınızın devamını diliyorum. Yalnız şu sürekli iyimser, başı yukarda hallerinizden, ağzı kulaklarında çakılı kalmış edalarınızdan ve biraz da dünyanın yalnızca kendi ekseniniz çevresinde döndüğünü zanneden tavırlarınızdan azıcık sıyrılırsanız, sizi daha bir takdir edip, daha bir sevicem gerçekten.
Zaten ben bu insana umut veren motive eden not, makale, metin ne varsa okumayı seviyorum, Şikâyetim size değil, bu ara ününü her bir tarafa yaymış olan sevgili Evrene. Aman kızdırmayalım da şimdi, olanı da alıverir maazallah. Ayrıca aslında hepsinin özünde aynı cümlenin, farklı genişletilmiş versiyonları yazılan bu kitaplara da, tek tek hesabını yaptığım fakat bir türlü tutturamadığım, onca kodlamaya karşın bolluğunu göremediğim paramı vermeyi seviyorum.
Ama tabiî ki gerçek peşimde, hııımmm çekiyor işaret parmağı havada. Tırssam da ne kadar o sert yüzünden iyi düşünmeye devam dostlar.
Hayatımın efendisi benim… Patron benim… Kral benim…
(bu ara biraz halk arasına karışayım dedim de sarayımdan çıktım. Emme gelirken ekmek ufalamayı unutmuşum dönüş yolunu bulamıyorum. Yoksa kral, hükümdar benim canım : )
Bindik bir alamete gedeyoz gıyamete
İyi düşünmeye devam dostlar…
Gülçin Arslanbaş
