Bense çiçeğini arayan bir aşık, bir deli,Sen kendi vatanında yabancıydın,
Bense devletsiz bir başkentte kimsesiz,
Büyük bir hayalperesttim kimine göre,
İmkansızdı kurduğum hayaller,
Ütopyaydı benim istediğim,
Aslında bir isyandı
Yüreğimin dağlarında kopan sana,
Bir devrimi gerçekleştirmekti yüreğimde,
Kurmaktı istediğim senli Ütopyayı,
Sen vatanımdın, bense başkentin.
Sen Ararat’a özenirdin,
Onun kadar yüksek olmaktı istediğin,
Ama soğuğu ürpertirdi küçük yüreğini,
Senin yüreğini ısıtmaya ihtiyacın vardı,
Benimse yüreğimdeki ateşi söndürmeye,
Sen doğuydun, bense güneydoğu.
Biz hep yan yanaydık,
Sırt sırta vermiş iki savaşçıydık,
Ama fark etmemiştik birbirimizi,
Hissetmemiştik bu güne kadar,
Sen Ararat’ın buzulu,
Bense içindeki ateştim,
Tek vücudun farklı organları gibi,
Veya devletsiz bir vatanın iki parçası gibi,
Artık farkındayım senin mavi çiçeğim,
Yüksek yaylaların, platoların kızı,
Mor fistanlı, elleri nasırlı ananın kızı,
vatan toprağı gibi
sevginden çatlayan yüreğimin suyu,
Farkındayım senin,
Beynimdeki Ütopyanın tek eksik parçası,
Tamamla artık beni,
Yaşat kendinde beni,
Yaşat ki varlığımı hissedeyim,
Yaşat ki seninle birlikte öleyim.
