Taşları attın yakalanmadın.
Sevinir, gurulanır, övünürsün..
Ne yapsan huzura kavuşmadın.
Başın bacak aranda dövünürsün.
Suçun yüreğinde seninle gider.
Önünde şüpheler, arkanda korku.
Suçunun azabı çekince diner.
Değermi hiç taş atmaya oysa bu..?
Bu suçtan yokmu hapis yatan çocuk-
Gonca olmadan solar, çürürsün..
‘Potansiyel suçlusun’ yatan Çocuk
En yakın göze böyle görünürsün.
Herkeste bulunur hırsta, nefiste.
Doğruyu, güzeli, hakkını iste.
Övülen övülmüş, nasıl hadiste
Kimlere önzenir, mödel görürsün.
Saplanıp kalma dizi kültürüne.
Uymaz o kültürler senin türüne
Sahip çık bu güne, yarınla, düne
Hakka inanmanın, güzel önüsün
Gündemi taşlarla meşğul etmeyin
Gerçegin yüzüne taşı tül etmeyin.
Yarınlarınızı meçhül etmeyin
Zamanı geçerde çok üzülürsün
ORHAN AFACAN
